The day the whole world went away

Sometimes the face of the earth changes extremely rapidly – as it did 66 million years ago at the end of the Cretaceous period: a celestial body about 15 kilometres in diameter crashed into the Gulf of Mexico. This released the energy equivalent of several billion atomic bombs. The resulting crater is 100 kilometres wide and 30 kilometres deep.

Hurricanes, tsunamis, wildfires, earthquakes and volcanic eruptions devastated the continents. Dust blocked out the sun for decades, the oceans acidified. Food webs worldwide collapsed: Over three quarters of all living things, including ammonites and all dinosaurs except birds, went extinct. Only ten million years later did biodiversity recover from this mass extinction.

… en toen was het van ‘boem’!

Soms verandert het aangezicht van de wereld enorm snel – zoals 66 miljoen jaar geleden aan het einde van het Krijt: een hemellichaam van ongeveer 15 kilometer groot sloeg in op de Golf van Mexico. De energie van enkele miljarden atoombommen kwam vrij. De resulterende krater is 100 kilometer breed en 30 kilometer diep.

Orkanen, tsunami’s, bosbranden, aardbevingen en vulkaanuitbarstingen verwoestten het vasteland. Stof verduisterde de zon voor tientallen jaren, de oceanen verzuurden. Voedselwebben stortten wereldwijd in: Meer dan driekwart van de levende wezens, waaronder ammonieten en alle dinosaurussen behalve vogels, stierven uit. Pas tien miljoen jaar later was de biodiversiteit hersteld van deze massale sterfte.